Anders afscheid nemen

Ik spring graag in plassen als het regent.. En ik kleur het allerliefste buiten de lijntjes..

Wie heeft ooit bedacht dat een afscheid aan bepaalde standaarden moet voldoen?
Ik niet! ❌ Er bestaan wat mij betreft geen 'standaarden' voor een uitvaart.

Daarom ga ik het liefst dwars door alles heen, wat ‘’normaal is, moet of hoort’’.
Zodat het afscheid WEL past bij degene van wie er afscheid genomen wordt en WEL past bij degene die afscheid nemen.

Een paar voorbeelden van hoe het anders kan en mag:

🔸Een afscheid met een pauze in het midden van de afscheidsceremonie, zodat de borrelplanken op tafel gezet kunnen worden en iedereen een versnapering kan halen bij de bar.

🔸Een afscheid zonder bloemen, waarbij plantjes uitgedeeld worden door de echtgenote.

🔸Een afscheid waarbij de familie niet vooraan zit. Maar achterin staat, leunend aan een sta tafel, met hun vrienden om zich heen.

🔸Een afscheid waarmee begonnen wordt met lunchen, samen met degene van wie afscheid genomen wordt.

🔸Een afscheid waarbij de gasten welkom geheten worden door zijn dochters.

🔸Een afscheid waarbij degene van wie afscheid genomen wordt niet aanwezig is, maar alleen door zijn gezin naar het crematorium gebracht wordt.

🔸Een afscheid waar geen sprekers zijn, enkel een brief en een concert.

🔸Een afscheid waarbij iedereen een element uit de natuur meeneemt.

🔸Een afscheid waarbij er tijdens de afscheidsceremonie in speciaal plekje aan de zijkant is gecreëerd, voor degene van wie er afscheid genomen wordt. Tijdens haar leven hield ze niet van in de belangstelling staan, waarom zou dat nu dan wel moeten?

🔸Een afscheid waarbij er met meer dan 200 mensen van de afscheidslocatie naar de natuurbegraafplaats gelopen wordt. De hele groep wordt voorgegaan door een slagwerker die de dodenmars speelt.🥁

En kun je de andere voorbeelden ook visualiseren?
Mooi! Dan zie en voel je, dat afscheid nemen ECHT anders kan en mag!